Obróbka skrawaniem odbywa się przy różnych wartościach prędkości skrawania i posuwu. Wartości te, podawane w dokumentacji technologicznej jako optymalne lub zalecane, są określone przy uwzględnianiu podstawowych wskaźników technologicznych, tzn. wydajności obróbki, wymaganej dokładności wymiarowej i gładkości powierzchni obrobionych oraz kosztu obróbki. Jednakże te optymalne wartości prędkości skrawania i posuwu są uzależnione od bardzo wielu czynników, jak np. rodzaju, i własności materiału obrabianego, materiału ostrza narzędzia, żądanego okresu jego trwałości oraz konstrukcji i wytrzymałości narzędzia itp. Dlatego też w obrabiarkach ogólnego przeznaczenia, przewidzianych do wykonywania różnych zabiegów obróbkowych, przy różnych materiałach skrawanych i różnych wymiarach przedmiotów obrabianych, muszą istnieć takie możliwości pracy ich organów roboczych, by w szerokim przedziale zmian parametrów skrawania można było zastosować prędkość skrawania oraz posuw o wartościach zbliżonych do optymalnych.
Dla obrabiarek ogólnego przeznaczenia najkorzystniejszym rozwiązaniem zespołów napędowych wrzeciona są mechanizmy zapewniające ciągłą (bezstopniową) regulację jego prędkości obrotowej, gdyż przy takiej regulacji można uzyskać prędkość zalecaną. Napęd bezstopniowy jest jednak stosowany tylko w nielicznych obrabiarkach, gdyż na ogół może on przenosić stosunkowo niewielkie obciążenia, przeważnie dopuszcza mały zakres zmian prędkości obrotowych, a ponadto jest napędem bardziej kosztownym od napędu stopniowego.
Zaletami stopniowej regulacji prędkości ruchów roboczych i posuwowych są proste konstrukcje zespołów roboczych obrabiarki, składające się głównie z przekładni zębatych, możliwość przenoszenia dużych obciążeń, znaczny zakres zmian prędkości, łatwość zmiany prędkości oraz mniejszy koszt budowy zęspołów w stosunku do napędu bezstopniowego.
zero komentarzy