Szlifowanie wałków zamocowanych w kłach nosi nazwę szlifowania kłowego. Rozróżnia się szlifowanie kłowe z posuwem wzdłużnym (rys. 8-6a) oraz z posuwem poprzecznym, czyli tzw. szlifowanie wgłębne (rys. 8-6b). W obu odmianach szlifowania kłowego wałków ruch główny (roboczy) wykonuje ściernica 1 z prędkością obwodową vs m/s, a przedmiot obrabiany 2 – ruch posuwowy obrotowy z prędkością obwodową vp ui/min. Dodatkowymi ruchami posuwowymi są:
– przy szlifowaniu z posuwem wzdłużnym – prostoliniowy postępowo- -zwrotny przesuw wałka względem ściernicy (lub ściernicy względem wałka) w kierunku osiowym z prędkością posuwu Pt mm/min oraz poprzeczny dosuw ściernicy g mm/przejście,
– przy szlifowaniu z posuwem poprzecznym – prostoliniowy posuw poprzeczny ściernicy (lub wałka) z prędkością pp mm/obr wałka, niekiedy dla uzyskania gładszej powierzchni szlifowanej ściernica wykonuje dodatkowy ruch oscylacyjny w kierunku osiowym.
Przy szlifowaniu wzdłużnym posuw p przypadający na jeden obrót wałka określa się częścią szerokości ściernicy B. Przy szlifowaniu zgrubnym p = (0,6-H1,85) B, a przy wykańczającym – p = (0,2-0,4) B.
W przypadku usuwania grubych warstw materiału za jednym przejściem ściernicy stosowane jest tzw. szlifowanie głębokie (głębokościowe) – rys. 8-6c. Na części swej szerokości ściernica jest ścięta na stożek lub ma kilka stopni walcowych.
Szlifowanie z posuwem wzdłużnym jest stosowane najczęściej do obróbki gładkich wałów (bezstopniowych). Przy wałkach stopniowych zderzaki nastawne ograniczają wzdłużny przesuw stołu podczas szlifowania poszczególnych stopni.
zero komentarzy