Odmiany konstrukcyjne rozwiertaków zdzieraków stałych przedstawia rys. 12-9. Rozwiertaki trzpieniowe czteroostrzowe (a) z krótką częścią roboczą są używane przy rozwiercaniu otworów bez dodatkowego prowadzenia narzędzia, jak to ma miejsce np. przy pracach na tokarkach i re- wolwerówkach. Rozwiertaki kręte trzyostrzowe (b) są stosowane przy pracach na wiertarkach, gdy przedmiot obrabiany jest zamocowany w uchwycie wiertarskim, a narzędzie – prowadzone w tulejce. Rozwiertaki nasadzane (c i d) czteroostrzowe są stosowane w tych samych przypadkach co rozwiertaki trzpieniowe czteroostrzowe, przy obróbce otworów- o średnicach większych od 32 mm.
Rozwiertak zdzierak usuwa warstwę materiału dość znacznej grubości- jest zatem tu wymagany dodatni kąt natarcia na czołowych krawędziach. Z tego względu rozwiertaki zdzieraki mają zawsze ostrza (rowki wiórowe) śrubowe, przy czym kierunek skrętu linii śrubowej jest zgodny z kierunkiem obrotu narzędzia.
Kąt przystawienia %T krawędzi ostrza w rozwiertakach zdzierakach jest taki sam jak w wiertle krętym (xr = 60°). Również jak w wiertle krętym na krawędziach pomocniczych są pozostawione lysinki walcowe. Część robocza jest zbieżna w kierunku chwytu.
Rozwiertaki wykańczaki mają za zadanie zapewnić dokładny wymiar średnicy obrobionego otworu oraz dużą gładkość jego powierzchni. Zadanie to może być wykonane tylko przy usuwaniu cienkiej warstwy materiału z powierzchni otworu przy zerowym lub ujemnym kącie natarcia. Z tego powodu rozwiertaki wykańczaki mają ostrza proste (y0 = 0°) lub śrubowe o kierunku zwojów przeciwnym do kierunku pracy narzędzia < 0°). Najczęściej stosowane rozwiertaki wykańczaki przedstawiono na rys. 12-10.