Geometria części roboczej rozwiertaka wykańczaka maszynowego jest inna niż ręcznego. Na rys. 12-11 przedstawiono schematycznie wzdłużne przekroje rozwiertaków. Kąt przystawienia zT krawędzi skrawających rozwiertaka wykańczaka maszynowego jest mniejszy niż w zdziejakach i wynosi wr = 45°. Na długości V część robocza jest walcowa, a na dalszym odcinku – zbieżna w kierunku uchwytu dla uniknięcia rysowania powierzchni otworu przez tylne naroża ostrzy przy wycofywaniu rozwiertaka z otworu. Kąty przyłożenia a„, aQ są zależne od średnicy rozwiertaka. .
W rozwiertaku wykańczaku ręcznym (rys, 12-llc) ścięcie naroży pod kątem 45° jest wykonane tylko dla ułatwienia wprowadzenia rozwiertaka do otworu, natomiast właściwymi krawędziami skrawającymi są krawędzie z kątem przystawienia v.T = 0°25′. Tak mała wartość kąta przystawienia krawędzi skrawających w rozwiertaku ręcznym wynika z potrzeby maksymalnego zmniejszania siły posuwowej (poosiowej) przy ręcznym roz- wiercaniu. Dalszy odcinek części roboczej rozwiertaka wykańczaka ręcz- nego jest zbieżny w kierunku chwytu. Zbieżność ta jest bardzo niewielka i określana nie kątem pochylenia tworzącej stożka, jak w rozwiertaku maszynowym (0°5′}, lecz mniejszą wartością średnicy dł w stosunku do nominalnej średnicy rozwiertaka d. Na rysunkach wykonawczych tych roizwiertaków średnicę d! wymiaruje się jako średnicę d z dwiema ujem- nymi odchyłkami. .
Rozwiertaki wykańczaki mają większą liczbę ostrzy niż rozwiertaki zdzieraki. Liczba ostrzy w rozwiertakach wykańczakach wynosi 4-Ż-18 i zależy od średnicy narzędzia. Cechą szczególną ostrzy rozwiertaków wykańczaków jest nierówno- mierność podzialki obwodowej, co jest stosowane od wielu lat i ma na celu zapewnienie lepszej gładkości powierzchni otworu.
zero komentarzy