Trudności ostrzenia noży z płytkami z węglików spiekanych były bodźcem do zapoczątkowania stosowania noży z płytkami, których w okresie eksploatacji nie poddaje się ostrzeniu, bowiem koszt ich jest mniejszy od kosztu ostrzenia. Płytki te, nazywane płytkami wieloostrzowymi (lub „jednorazowego użycia”) są najczęściej trójkątne lub kwadratowe, o stosunkowo niewielkiej grubości, zamocowywane mechanicznie w korpusie narzędzia. Po stępieniu się jednej krawędzi płytkę przedstawia się w gnieździe do położenia roboczego następną krawędzią.
Płytki wieloostrzowe do narzędzi z ujemnymi kątami natarcia (rys. ll-8a i b) nie mają ściętych powierzchni bocznych, w związku z czym mogą być wykorzystywane do pracy wszystkimi krawędziami na obu powierzchniach czołowych {A i B), natomiast płytki do narzędzi z dodatnimi kątami natarcia mają ścięte powierzchnie boczne, a zatem są przewidziane do pracy krawędziami tylko jednej powierzchni czołowej.
Przykład budowy noża tokarskiego bocznego z trójkątną płytką wieloostrzową o dodatnim kącie natarcia przedstawiono na rys. 11-9. Nóż jest wyprodukowany przez firmę szwedzką Seco-Tools AB, od której Polska zakupiła licencję na produkcję narzędzi z płytkami wieloostrzowymi.
Na dnie gniazda korpusu 1 noża znajduje się twarda podkładka 2 z węglików spiekanych, przykręcona wkrętem 3. Płytka skrawająca wieloostrzowa 4 jest zamocowana śrubą 6 za pomocą płytki dociskowej 5 odgrywającej rolę łamacza wióra. Pokazane na tym rysunku rozwiązanie mocowania płytki wieloostrzowej jest nazywane w skrócie Secodex-S.
zero komentarzy