Frezy te, o średnicach zewnętrznych: 45, 50 i 63 mm, są wykonywane jako frezy nasadzane (PN-74/M-57612), natomiast frezy o średnicach mniejszych, tzn. 12, 16, 20 i 25 mm, są wykonywane jak trzpieniowe.
Frezy wielokrotne nasadzane do gwintów krótkich (rys. 15-16a) są wykonywane w dwóch odmianach: A – z ostrzami zataczanymi po linii prostej (nazywanymi w skrócie ścinowymi) oraz B – z ostrzami zataczanymi pc- spirali Archimedesa.
W celu polepszenia pracy ostrzy kąt natarcia yf przyjmuje się większy od 0°. We frezach handlowych kąt ten wynosi 0-H5°. Kąty przyłożenia af we frezach wielokrotnych do gwintów z ostrzami ścinowymi są przyjmowane w granicach 24-i-60 (ze wzrostem średnicy freza kąt cą maleje).
Frezy te są mocowane na specjalnych trzpieniach zabierakowych. Moment obrotowy jest przenoszony przez zabieraki czołowe. Gniazda pod zabieraki, wykonane we frezie na obu powierzchniach czołowych, są gniazdami promieniowymi, nie przecinającymi powierzchni obwodowej freza. W przeciwnym przypadku część ostrzy zostałaby usunięta, co pogorszyłoby pracę freza pracującego na całej swojej długości.
Podczas nacinania gwintu frezami wielokrotnymi występuje podcinanie jego bocznych powierzchni. Jest to wynikiem współpracy pierścieniowo rozmieszczonych ostrzy freza z linią śrubową nacinanego gwintu. Powstający w tych warunkach błąd zarysu gwintu wzrasta wraz ze wzrostem kąta pochylenia linii.śrubowej gwintu oraz ze wzrostem-średnicy freza.
Frezy wielokrotne trzpieniowe do gwintów krótkich (rys. 15-16b) są wykonane tylko w jednej odmianie – z ostrzami zataczanymi po spirali Archimedesa. Wartości kątów natarcia i przyłożenia w tych frezach są takie same jak we frezach nasadzanych. Frezy te wykonywane są tylko z prostymi rowkami wiórowymi.
Do podstawowych zalet gwintów walcowanych zalicza się większą ich wytrzymałość na rozciąganie (ok. 65%) w porównaniu z gwintami nacinanymi. Ta zwiększona wytrzymałość wynika z ciągłości włókien materiału odkształconego plastycznie. Porównanie struktury wewnętrznej materiału w obszarze gwintu naciętego i walcowanego pokazano na rys. 15-17.
Walcowanie gwintów dzieli się na dwie odmiany: walcowanie promieniowe i wzdłużne. Walcowanie promieniowe odbywa się na specjalnych obrabiarkach, przy użyciu rolek lub szczęk płaskich, natomiast walcowa nie wzdłużne można przeprowadzać na tokarkach uniwersalnych, rewol- werówkach lub automatach tokarskich, przy użyciu głowic do walcowania.
Metodą walcowania mogą być obrabiane gwinty o średnicach do 100 mm i skokach do 12 mm. Materiał na śruby walcowane musi mieć dobre własności plastyczne. Z tego względu powinien się odznaczać możliwie małą zawartością krzemu, siarki i fosforu.