Frezy walcowo-czołowe (rys. 14-3) mają ostrza na powierzchni obwodowej i na jednej z obu powierzchni czołowych. Służą one do frezowania jednostronnie ograniczonych płaszczyzn lub wąskich płaszczyzn swobodnych, Ostrza na powierzchni obwodowej freza są śrubowe, z kątem pochylenia Xs = 15q, 20° lub 30°.
Normalne frezy walcowo-czołowe wykonywane są o średnicach 40 do 125 mm, długościach 32-4-56 mm i liczbie ostrzy 6-f-16 są również wykonywane ze wstawianymi ostrzami – rys. 14-3b. Frezy walcowo-czołowe o małych średnicach są wykonywane jako trzpieniowe (rys. 14-3d). Frezy te stosowane są do obróbki trudno dostępnych płaszczyzn o niewielkich szerokościach oraz rowków.
Praca głowic frezowych {rys. 14-4) jest bardzo zbliżona do pracy frezów walcowo-ćzołowych. Głowice służą do czołowego frezowania płaszczyzn o małych i dużych szerokościach. W większości przypadków są narzędziami składanymi i mają wymienne noże z płytkami z węglików spiekanych (obecnie są to najczęściej wkładki z płytkami wieloostrzowymi). Rozróżnia się dwie odmiany mocowania noży w głowicach frezowych: na obwor dzie (rys. 14-4a) i na czole (rys. 14-4b i c). Głowice frezowe o średnicach: 100, 125 i 160 mm są wykonywane jako trzpieniowe, a o średnicach 200, 250, 315 i 400 mm – jako nasadzane.
Geometria ostrza głowicy frezowej jest przedstawiona na rys. 14-5. ' W stosunku do geometrii ostrza noża tokarskiego występują tu dwie różnice: po pierwsze – płaszczyzną podstawową głowicy jest płaszczyzna przechodząca przez oś głowicy i wierzchołek ostrza, nierównoległa do płaszczyzny podstawy trzonka noża, po drugie – dla określenia geometrii ostrza na powierzchni natarcia podaje się wartości kierunkowych kątów yf, Yp oraz kąt przystawienia xr (tabl. 14-1).
zero komentarzy