Obróbka ślimacznic (kół ślimakowych) jest dokonywana najczęściej frezami ślimakowymi lub – rzadziej – narzędziami jednoostrzowymi. Frezy ślimakowe do obróbki ślimacznic mogą swym wyglądem zewnętrznym przypominać frezy ślimakowe modułowe do kół zębatych, jednakże istnieją między nimi istotne różnice.
Obwiedniowe frezowanie uzębienia ślimacznic wykonuje się dwiema metodami: promieniową i styczną. W metodzie promieniowej (rys. 16-16a) jest stosowany frez ślimakowy walcowy, a ślimacznica łącznie ze stołem obrotowym frezarki obwiedniowej zbliża się do osi freza aż do momentu nacięcia pełnej wysokości zębów.
Frez ślimakowy do promieniowego frezowania ślimacznicy (rys. 16-165) jest to frez trzpieniowy składający się z trzech części: 1 – chwytowej, 2 – roboczej, 3 – czopa (podparcia). Ślimak części roboczej freza powi-’ nien być ślimakiem spiralnym, ponieważ prostoliniowy zarys zębatki freza ma występować w jego płaszczyźnie osiowej. Ponadto osiowa podziałka freza musi wynosić Pa – nm, a nie – jak we frezie do kół zębatych –
W metodzie stycznej (rys. 16-17a) jest stosowany specjalny frez ślimakowy f. Przed rozpoczęciem nacinania zębów ślimacznica 2 jest już ustawiona w odległości od osi freza równej sumie promieni kół podziałowych ślimacznicy i freza. Podczas wykonywania przez frez i obrabianą ślimacznicę współzależnych ruchów obrotowych frez dodatkowo przesuwa się w kierunku stycznym do ślimacznicy, powodując pogłębianie wrębów nacinanego uzębienia. W części roboczej freza (rys. 16-17Ł>) rozróżnia się stożkową część skrawającą 1 i walcową część kalibrującą Frezy o większych średnicach są wykonywane jako nasadzane.
Średnica freza użytego do nacinania uzębienia w ślimacznicy musi od-, powiadać średnicy ślimaka, z którym ślimacznica będzie później współpracowała. Dlatego do obróbki jednej lub kilku tylko ślimacznic nie zawsze opłaca się wykonywać specjalne frezy ślimakowe. W tych przypadkach celowa jest obróbka z zastosowaniem pojedynczego noża kształto- wego 1 zamocowanego na trzpieniu frezarskim (rys. 16-18a). Obróbka ślimacznicy 2 pojedynczym nożem jest odmianą metody stycznej.
W przypadku obróbki ślimacznic o większych modułach mocuje się na trzpieniu nie jeden nóż, lecz dwa lub nawet trzy noże (rys. 16-lSb) Pierwszy z nich jest nożem wstępnym (3), drugi zdzierakiem (4), a trzeci – wykańczakiem (5). Sposób zamocowania tych noży pokazano na rys. 16-18c. Noże rozmieszczone są na trzpieniu wzdłuż linii śrubowej wyobra- żalnego ślimaka współpracującego ze ślimacznicą obrabianą.
zero komentarzy