Przy bezkłowym szlifowaniu wałków oś obrotu wałka znajduje się nad płaszczyzną osi tarcz (ok. 1/15 d). W przypadku ustawienia osi wałka na poziomie osi tarcz powstaje błąd kształtu walka nazywany graniastością (rys. 8-8). Zarys takiego walka w przekroju prostopadłym do osi powstaje przez połączenie wzajemnie stycznych łuków wykreślonych dużym (R) i małym (r) promieniem z każdego wierzchołka trójkąta równobocznego. Wszystkie wymiary średnic takiego wałka są sobie równe, a mimo to wałek nie jest okrągły, czyli nie ma zarysu kołowego.
Odległość między ściernicą i tarczą prowadzącą jest uzależniona od średnicy szlifowanego wałka i ze względu na zużycie ściernicy jest co pewien czas korygowana.
Podstawową zaletą bezklowego szlifowania walkóvw, w porównaniu ze szlifowaniem kłowym, jest znacznie większa wydajność obróbki {uniknięcie. strat czasu na umocowanie przedmiotu na obrabiarce oraz na wykonywanie nakiełków). Szlifowanie bezkłowe może być stosowane nie tylko w przypadku wałków gładkich, lecz również i stopniowych, dosuwanych do odpowiednio ustawionego zderzaka. Szlifowanie bezkłowe wałków stopniowych może odbywać się z posuwem wzdłużnym wałka do zderzaka lub z posuwem poprzecznym tarczy prowadzącej (szlifowanie wgłębne).
Wadą szlifowania bezklowego jest wspomniany poprzednio błąd kształtu (niekołowość) powierzchni szlifowanej, który może wystąpić przy niedokładnie dobranym poziomie ustawienia przedmiotu.
zero komentarzy