Szlifowanie z posuwem poprzecznym jest stosowane przy obróbce powierzchni nie dłuższych niż 200 mm. Wymaga ono sztywnych szlifierek o dużej mocy. Stosuje się je przy szlifowaniu czopów i szyjek wałów korbowych oraz krótkich powierzchni kształtowych.
Szlifowanie głębokie jest bardzo wydajną odmianą szlifowania wałków o dużej sztywności. Za jednym przejściem jest usuwany cały naddatek na szlifowanie zgrubne. Ewentualne dalsze przejścia są stosowane tylko do wygładzenia powierzchni. Część stożkowa ściernicy ma długość 6-M2 mm, ze zmniejszeniem średnicy o około 0,8 mm.
W masowej produkcji wałków, trzpieni, rolek itp. jest stosowane tzw. szlifowanie bezkłowe (rys. 8-7). Wałek – podparty od spodu na prowadnicy – znajduje się pomiędzy dwiema tarczami, z których jedna jest ściernicą S, wykonującą właściwą pracę szlifowania, a druga jest tarczą prowadzącą T, Dla uzyskania ruchu wzdłużnego wałka tarcza prowadząca jest pochylona pod kątem qp, którego wartość wynosi 2-T5° przy szlifowaniu wstępnym oraz l-=-2° przy szlifowaniu wykańczającym.
Prędkość wzdłużnego ruchu posuwowego wałka pt można obliczyć wg wzoru Pt – 1000 frsinfp mm/min w którym: vT – prędkość obwodowa tarczy prowadzącej w m/min, p – współczynnik poślizgu wałka względem tarczy prowadzącej równy 0,97-P0,99.
Prędkość obwodowa szlifowanego wałka vv jest w przybliżeniu równa prędkości obwodowej vT tarczy prowadzącej. Dla zapewnienia przylegania walka do tarczy prowadzącej na całej szerokości tarczę tę ’wyrównuje się diamentem przy jej skośnym ustawieniu. Wskutek tego powierzchnia obwodowa tarczy prowadzącej otrzymuje kształt hiperboloidy obrotowej.
zero komentarzy