Spęczeniem wió’ra nazywana jest zmiana wymiarów wióra w stosunku do wymiarów’ warstwy skrawanej, z której ten wiór powstał. Długość wióra lw jest krótsza od długości warstwy skrawanej l (drogi skrawania), natomiast pole poprzecznego przekroju wióra Aw – większe od pola poprzecznego przekroju warstwy skrawanej A (rys. 3-12).
Spęczenie wióra zależy od wielu czynników, a przede wszystkim od własności materiału skrawanego, prędkości skrawania i geometrii ostrza. Im materiał skrawany jest bardziej plastyczny, tym spęczenie wióra jest większe. Dla stali średnio twardych wskaźnik spęczenia wióra jest równy ok 5, a przy skrawaniu żeliwa ok. 1.
Największe spęczenie wióra występuje przy prędkościach skrawania lO-i-50 m/min. Ze wzrostem« prędkości skrawania spęczenie wióra maleje, a poczynając od prędkości ok. 200 m/min wartość wskaźnika spęczenia wióra praktycznie pozostaje niezmienna.
Wpływ geometrii ostrza na spęczenie wióra można wyjaśnić rozpatrując rys. 3-13. Ponieważ ze wzrostem kąta skrawania 8 maleje wartość kąta poślizgu ty, więc tym samym wraz ze zmniejszeniem 'kąta natarcia wzrasta spęczenie wióra (rys, 3-14),
zero komentarzy