Skrzynkami prędkości są nazywane zespoły robocze obrabiarek składające się z przełączalnych przekładni i służące do otrzymywania ciągu prędkości obrotowych wyjściowego wałka skrzynki (skrzynki prędkości występują w przekazywaniu ruchu głównego, natomiast analogiczne skrzynki występujące w przekazywaniu ruchu posuwowego są nazywane skrzynkami posuwu).
Przy projektowaniu skrzynek prędkości ustala się najpierw wartości przełożeń poszczególnych przekładni, a następnie oblicza się liczby zębów kół zębatych. Ustalanie wartości przełożeń odbywa się najczęściej metodą graficzno-analityczną, w której rozpatrywane rozwiązanie konstrukcyjne skrzynki jest przedstawiane za pomocą' wykresów (siatek) strukturalnych oraz wykresów przełożeń.
Wykresy te są budowane na podstawie poprzednio przytoczonego stwierdzenia, że jeżeli prędkości obrotowe tworzą ciąg geometryczny, to na wykresie logarytmicznym odległości między liniami prostymi tych prędkości obrotowych są jednakowe i równe ilorazowi ciągu.
Na rys. 19-3 pokazany jest schemat budowy wrzeciennika tokarki o dwunastu prędkościach obrotowych oraz odpowiadająca jej siatka struk turalna. W tym przykładzie wałek wejściowy I ma jedną prędkość obrotową = n0, a wałek wyjściowy IV, czyli wrzeciono, ma 12 prędkości obrotowych. Prędkości te są uzyskiwane za pośrednictwem trzech przekładni: pj, p2 i p3. Przekładnia p: jest dwójką przesuwną o dwóch różnych przełożeniach częściowych (pi = 2) przekładnia p2 jest trójką przesuwną o trzech przełożeniach częściowych (p2 = 3) przekładnia p3 jest również dwójką przesuwną (p3 = 2). Wałek II otrzymuje od wałka ł dwie różne prędkości obrotowe, wałek III otrzymuje od wałka II sześć prędkości obrotowych (2X3 = 6), a wałek IV (wrzeciono) otrzymuje od wałka III dwanaście prędkości obrotowych (6X2 = 12). To spostrzeżenie można uogólnić w formie twierdzenia, że liczba k prędkości obrotowych wałka wyjściowego skrzynki prędkości jest równa iloczynowi przełożeń częściowych poszczególnych przekładni, wchodzących w skład tej skrzynki. A zatem k = p1-p2-p3 19-7