Proces skrawania polega na mechanicznym oddzielaniu przez ostrze narzędzia materiału warstwy skrawanej i przetwarzaniu go na wióry. To oddzielanie materiału warstwy skrawanej jest procesem bardzo złożonym i odbywa się w wyniku powstających w tym materiale odkształceń sprężystych i plastycznych przy zmiennych i wysokich temperaturach obszaru skrawania, przy istnieniu tarcia, zjawiska spęczania i utwardzania wióra, ścierania się ostrza, powstającego i zanikającego narostu na ostrzu narzędzia itp. Wszystkie te zjawiska wzajemnie na siebie oddziałują.
Na rysunku 3-1 pokazano schematycznie oddzielanie materiału warstwy skrawanej przez ostrze narzędzia. W płaszczyźnie oddzielania wyznaczonej przez tor drogi krawędzi ostrza występują składowe naprężenia styczne rx oraz normalne ay w układzie współrzędnyćh xOy. Naprężenia styczne mają największą wartość w miejscu działania krawędzi ostrza i maleją do zera wraz ze wzrostem odległości od tego miejsca. i
Naprężenia normalne mają bardziej złożony przebieg. W punkcie początkowym są one naprężeniami rozciągającymi (+ay), powodującymi w pewnych warunkach samoczynne rozdzielanie (pękanie) materiału, wyprzedzające krawędź ostrza. W pewnej odległości od krawędzi naprężenia normalne, malejąc, osiągają wartość zerową, po czym przechodzą w naprężenia ściskające (-av).
Ten złożony układ naprężeń wywoływanych przez ostrze narzędzia w materiale skrawanym prowadzi do powstawania początkowo odkształceń sprężystych i plastycznych, a następnie odkształceń niszczących spójność materiału.
zero komentarzy