Postępujące, zużycie ostrza doprowadza je do utraty zdolności skrawania z wymaganą jakością i wydajnością obróbki. Utratę zdolności skrawnych ostrza do obróbki przedmiotu z zachowaniem żądanych wymagań nazywa się stępieniem ostrza. Czas pracy ostrza, czyli czas skrawania w nie zmienionych warunkach skrawania aż do umownego stępienia ostrza, nazywa się okresem trwałości, ostrza lub okresową trwałością ostrza i oznacza literą T.
Powyższa definicja dotyczy w zasadzie czasu nieprzerwanej pracy ostrza. W praktyce jednak warunek ten może być spełniony tylko w rzadkich przypadkach. Dlatego najczęściej okresem trwałości ostrza nazywa się sumę czasów skrawania, oddzielanych krótkimi przerwami, aż do stępienia ostrza. Musi być przy tym spełniony jednak warunek stałości warunków skrawania.
Obok pojęcia okresu trwałości ostrza stosujemy też nazwę okresu pracy ostrza. Okres pracy ostrza jest to suma czasów skrawania przy zmiennych warunkach skrawania w okresie pomiędzy dwoma stąpieniami. W warunkach przemysłowych można, w przeważającej liczbie przypadków, określić tylko okres pracy ostrza.
Podstawa do określenia chwili przerwania skrawania, czyli uznania ostrza za stępione i przekazania go do ostrzenia, nosi nazwę kryterium stępienia. Istnieją trzy grupy kryteriów stępienia: fizykalne, technologiczne i ekonomiczne.
Z fizykalnego punktu widzenia ostrze należy uznać za stępione, gdy zaczyna się trzeci okres zużycia (zużycie przyspieszone), któremu towarzyszy mniejsze lub większe wykruszanie krawędzi ostrza oraz jego przegrzanie. Moment przerwania pracy ostrza może być określony w tym przypadku na podstawie zaobserwowanego wzrostu oporów i mocy skrawania, temperatury oraz drgań.
Z technologicznego punktu widzenia ostrze zostaje uznane za stępione, gdy jego starcie w kierunku wymiaru obróbkowego (np. w kierunku promieniowym w stosunku do toczonego wałka) przekroczy tolerancje wykonania tego wymiaru (wymiarowa trwałość ostrza) lub gdy chropowatość powierzchni obrobionej przekroczy dopuszczalną wysokość chropowatości. –
Z ekonomicznego punktu widzenia ostrze powinno być uznane za stępione, gdy wielkość jego zużycia odpowiada maksymalnemu wykorzystaniu narzędzia z uwzględnieniem liczby jego ostrzeń.
zero komentarzy