Wytaczadła można ogólnie podzielić na dwie grupy. Do pierwszej z nich należą wytaczadła stosowane na tokarkach rewolwerowych, których wymiary objęte są polskimi normami, a do drugiej – wytaczadła stosowane na wiertarko-frezarkach, wytaczarkach oraz obrabiarkach zespołowych. Wytaczadła drugiej grupy nie należą do normalnego wyposażenia obrabiarki są projektowane i wykonywane zależnie od wielkości i kształtów przedmiotu obrabianego.
Odmiany wytaczadeł do rewolwerówek przedstawiono na rys. 11-25. Wytaczadła te są wykonywane z trzpieniem walcowym o czterech bocznych ścięciach i nożem oprawkowym mocowanym na końcu. Położenie noża może być prostopadłe do osi wytaczadła lub skośne (rys. 11-25).
Ze względu na kształt przekroju trzonka noża rozróżnia się wytaczadła z gniazdami kwadratowymi i okrągłymi. W pierwszym przypadku nóż z kwadratowym trzonkiem jest mocowany bezpośrednio jednym lub dwoma wkrętami (rys. a). W drugim przypadku nóż z okrągłym trzonkiem jest mocowany kołkiem dociskowym 1 przechodzącym przez całe wyta- czadło 2 oraz wkrętem 5 (rys. b) lub – przy większych średnicach wy- taczadęł – tulejką 4 i wkrętem 5 (rys. c). Wytaczadła do rewolwerówek są objęte normami PN-61/M62-030 i 62033.
zero komentarzy