W obróbce skrawaniem wióry stanowią produkt odpadowy, jednak znajomość ich budowy oraz innych cech charakterystycznych jest niezbędna dla bliższego poznania przebiegu procesu skrawania. Oględziny zewnętrzne wiórów oraz obserwacje ich próbek metalograficznych wskazują na to, że składają się one z silniej lub słabiej zarysowanych elementów
Widoczność tych elementów uzależniona jest od rodzaju i postaci wióra. Rozróżnia się dwa rodzaje wiórów ścinane i odrywane. Wiórami ścinanymi są nazywane wióry powstające wtedy, gdy zburzenie spójności materiału warstwy skrawanej jest wynikiem przekroczenia wytrzymałości tego materiału na ścinanie, a wiórami odrywanymi – wióry uzyskiwane w wyniku przekroczenia wytrzymałości rozdzielczej, czyli ogólniej – wytrzymałości na rozciąganie.
Słabiej lub silniej wyodrębnione elementy wióra powstają z wyobra- żalnych porcji materiału warstwy skrawanej, które jako płytki 5, 6, 7 itd. (rys. 3-3 a) są rozmieszczone jedna za drugą i pochylone względem wektora prędkości skrawania pod kątem ijj nazywanym kątem, poślizgu lub kątem ścinania. Nazwa tego kąta pochodzi stąd, że ostrze narzędzia z kątem skrawania 6, pokonując opór materiału warstwy skrawanej, powoduje wzajemne przemieszczanie (poślizg) wyobrażalnych płytek wzdłuż płaszczyzny poślizgu w chwili kolejnego przechodzenia ich do wióra. Poślizg ten odbywa się w wyniku przekroczenia wytrzymałości materiału skrawanego na ścinanie. Ma to najczęściej miejsce przy skrawaniu metali podatnych na odkształcenia plastyczne. Pochylenie płaszczyzny poślizgu jest w przybliżeniu jednakowe dla wszystkich metali (ip 30°). Kąt w, jaki tworzy ta płaszczyzna z powierzchnią natarcia ostrza, jest nazywany kątem działania.
zero komentarzy