Powierzchnia obrobiona frezowaniem obwodowym charakteryzuje się falistością (rys, 7-5). Nierówności powierzchni o wysokości h pochodzą od posuwu na jedno ostrze (p2) i są to nierówności mniejszego rzędu, natomiast nierówności o wysokości H pochodzą od posuwu na jeden obrót i stanowią faktyczną falistość powierzchni frezowanej, wywołaną głównie biciem trzpienia frezarskiego oraz promieniowym biciem ostrzy freza.
O chropowatości powierzchni decydują jej nierówności większe, i dlatego przy frezowaniu wykańczającym podstawą do ustalenia posuwu minutowego stołu frezarki jest posuw p na jeden obrót freza, zgodnie ze znanym wzorem pt – p-n mm/min
Przy frezowaniu zgrubnym podstawą do ustalenia posuwu minutowego jest natomiast posuw p2 na jedno ostrze oraz liczba ostrzy freza. Posuw oblicza się tu wg wzoru mm/min w którym n – prędkość obrotowa freza w obr/min.
Rozróżnia się trzy odmiany frezowania czołowego (rys. 7-6). Frezowanie pełne (trzystronne – a) występuje przy frezowaniu rowków frezami trzpieniowymi walcowo-czołowymi, frezowanie niepełne (dwustronne – b) ma miejsce przy wykonywaniu bocznych pogłębień, natomiast frezowanie swobodne (jednostronne – c) występuje przy obróbce wąskich płaszczyn. W pierwszym przypadku szerokość frezowania B jest równa średnicy fre-' za w dwóch pozostałych przypadkach jest ona mniejsza od średnicy freza. Frezowanie czołowe jednostronne może być przeciwbieżne lub współbieżne, podobnie jak przy frezowaniu obwodowym (rys. 7-7).
zero komentarzy