Otwory stożkowe o zbieżnościach 1 : 10, 1 : 30 i 1 : 50 są rozwiercane pojedynczymi rozwiertakami wykańczakami, natomiast gniazda stożkowe Morse’a i metryczne – kompletem rozwiertaków {rys. 12-13), składającym się z rozwiertaka wstępnego, zdzieraka i wykańczaka.
Zadaniem rozwiertaka wstępnego jest zeskrawanie prawie całej objętości materiału, wynikającej z różnicy objętości otworu stożkowego i walcowego, w którym ten rozwiertak pracuje. Dla ułatwienia usuwania materiału krawędzie ostrzy rozwiertaka wstępnego (rys. 12-13a) są ukształtowane wg linii łamanej w ten sposób, by poszczególne naroża rozmieszczone szeregowo wzdłuż każdego ostrza pracowały podobnie jak naroża wiertła krętego. Wierzchołki tych naroży tworzą na powierzchni obwodowej narzędzia linię śrubową o skoku Si. Powierzchnie przyłożenia ostrzy są wykonane metodą zataczania.
Rozwiertak wstępny pozostawia na powierzchni wstępnie obrobionego otworu stożkowego nierówności, które są usuwane przez rozwiertak zdzie- rak. Rozwiertak ten ma tak samo wykonane ostrza jak rozwiertak wy- kańczak, z tą różnicą, że na jego prostoliniowych krawędziach znajdują się rowki do dzielenia warstwy skrawanej (rys. 12-13Ó). Rowki te rozmieszcza się wzdłuż linii śrubowej o skoku S2 – 3-i-8 mm. Rozwiertak wykańczak (rys. 12-13c) ma ciągłe krawędzie prostoliniowe. Odmianą rozwiertaków stożkowych są rozwiertaki kotlarskie, służące do obróbki stożkowych otworów pod nity. Są to rozwiertaki pojedyncze ze śrubowymi ostrzami.
zero komentarzy