Zalecane wartości kątów przyłożenia i natarcia w nożach tokarskich w zależności od własności materiału skrawanego są podane w tabl. 11-2. Kąt przystawienia vcr głównej krawędzi ostrza jest przyjmowany w szerokich granicach w zależności od typu narzędzia. W nożach tokarskich ogólnego przeznaczenia wartość tego kąta wynosi 30-ś-90° i jest dobierana stosownie do sztywności układu „obrabiarka-uchwyt-narzędzie- -przedmiot” (na rys. 2-14 przedstawiono pracę dwóch noży tokarskich z różnymi kątami przystawienia). Przy małym kącie przystawienia siła skrawania działająca prostopadle do głównej krawędzi ostrza rozkłada się na dużą siłę składową Fp i małą siłę składową Ff. Siła składowa Fp po- woduje odginanie toczonego wałka i dlatego przy małej jego sztywności powstaje po obróbce znaczny błąd kształtu wałka (baryłkowość). Jeśli kąt przystawienia jest duży, siła składowa F’v jest odpowiednio mniejsza i przy tej samej sztywności toczonego wałka błąd jego kształtu po obróbce jest mniejszy. Błąd obróbki pochodzący od sił skrawania jest uzależniony nie tylko od sztywności przedmiotu obrabianego, ale również od sztywności obrabiarki, uchwytu i narzędzia z tego powodu wspomniano powyżej o zależności kąta przystawienia od sztywności całego układu o-u-n-p. W nożach tokarskich przeznaczonych do toczenia kopiowego kąt przystawienia xr ma wartość większą od 90°.
Kąt przystawienia Y.’T pomocniczej krawędzi ostrza nie ma większego wpływu na przebieg procesu skrawania wpływa natomiast na teoretyczną wysokość nierówności powierzchni obrobionej oraz określa wartość dopełniającego kąta wierzchołkowego Lr, od-którego zależy wytrzymałość ostrza w obszarze wierzchołka. Kąt z’r jest przyjmowany w szerokich granicach w zależności od typu narzędzia i warunków jego pracy.
Z wartością kąta związany jest kierunek spływu wióra (rys. 2-15). Przy zerowej wartości tego kąta wiór spływa w kierunku prostopadłym do głównej krawędzi ostrza. Kąty Xs większe od 0 stosuje się w nożach tokarskich przeznaczonych do toczenia wykańczającego, aby odsunąć powstający na nożu wiór od powierzchni obrobionej, a tym samym zabezpieczyć ją od rysowania.przez wiór. Wadą noża z kątem Xs> 0° jest osłabiony wierzchołek wyprzedzający krawędź ostrza w kierunku wektora prędkości skrawania. Takie osłabienie ostrza jest szkodliwe dla noży pracujących w ciężkich warunkach, a przede wszystkim przy skrawaniu przerywanym, kiedy wierzchołek ostrza uderza o materiał skrawany przy każdorazowym wcinaniu się w materiał. Z tego względu noże zdzieraki przeznaczone do skrawania zgrubnego mają zawsze kąt mniejszy od 0 (o wartościach od – 4 do 10°), a rysowanie powierzchni obrobionej przez wiór nie ma w tym przypadku istotnego znaczenia. ‘
zero komentarzy