Zasadę pracy wiertła płaskiego z wewnętrznym odprowadzaniem wióra przedstawia rys. 12-6. Olej jest doprowadzany przewodem 1 do komory ciśnieniowej 2, z której jest kierowany po zewnętrznej stronie przedłużacza wiertał 3 do dna wierconego otworu. Stąd – razem z wiórami – odpływa wnętrzem narzędzia (przedłużacza). Czoło obracającego się przedmiotu musi być uszczelnione przy komorze ciśnieniowej miedzianym pierścieniem 4 lub specjalną uszczelką. Przedłużacz wiertła, nazywany w tym przypadku drągiem, jest prowadzony w podtrzymce 5.
Najczęściej obecnie stosowaną konstrukcję wierteł (głowicy) do pełnego wiercenia otworów z wewnętrznym odprowadzaniem wióra przedstawia rys. 12-7. Jest to głowica dwuostrzowa z ostrzami z węglików spie- kanyeh. Podział pracy na oba ostrza polega na tym, że ostrze wewnętrzne 1 wykonuje otwór o mniejszej średnicy, a ostrze zewnętrzne 2 roztacza ten otwór na większą średnicę. ' 1
Przy rdzeniowym wierceniu głębokich otworów może być stosowane zewnętrzne lub wewnętrzne odprowadzanie wiórów. Głowice do wiercenia rdzeniowego mogą być jedno- lub wieloostrzowe. Widok od czoła obu odmian głowic jednoostrzowych przedstawia rys. 12-8. .
Nóż wymienny stosowany w tego typu głowicach (rys. c) ma trzy krawędzie. Krawędź środkowa, wysunięta do przodu, wycina w dnie wierconego otworu wąski kanałek pierścieniowy, natomiast sąsiednie krawędzie poszerzają ten kanałek. Jedna z nich toczy zewnętrzną powierzchnię tworzonego rdzenia, a druga pracuje jak nóż wytaczak, zwiększając średnicę otworu wierconego.
zero komentarzy