Czyste aluminium jest miękkie i plastyczne, natomiast tlenek aluminium A1Z03 jest bardzo iwardy. Aluminium jest materialem znacznie tańszym od wolframu, dlatego zastosowaniem sproszkowanego tlenku aluminium do wyrobu spiekanych materiałów narzędziowych interesowano się już od wielu lat. Pierwsze próby stosowania tego materiału w obróbce skrawaniem prowadzono w’ostatnich latach przed drugą wojną światową, ale tylko do obróbki tworzyw sztucznych.
Po wojnie w większości państw uprzemysłowionych, w tym również i Polsce, przystąpiono do prowadzenia doświadczeń nad zastosowaniem tego materiału do skrawania metali. Ze względu jednak na dużą kruchość, większą ówcześnie od kruchości węglików spiekanych, powodującą wykruszanie się krawędzi skrawającej, nie udało się go wprowadzić do praktyki produkcyjnej. Dopiero od 1972 r. – po gruntownych badaniach teo- retyczno-doświadczalnych w zakresie pękania materiałów kruchych i opanowaniu technologii wyrobu proszków metali o bardzo małych ziarnach (ok. 3 pm) i jednakowej ich wielkości w całej masie proszku – datuje się okres wdrażania do przemysłu spiekanych tlenków aluminium jako materiału narzędziowego do skrawania metali.
Surowiec stosowany do wyrobu spiekanych tlenków aluminium (glinu) jest pokrewny materiałowi stosowanemu do wyrobu porcelany. Dlatego płytki te są w Polsce nazywane płytkami ceramicznymi.