Ze względu na sposób pracy rozróżnia się narzynki jednolite i dzielone. Narzynkami jednolitymi gwint nacina się za jednym przejściem, a na- rzynkami dzielonymi – za kilkoma przejściami.
Z uwagi na konstrukcję rozróżnia się (rys. 15-10) narzynki okrągłe (rys. a), kwadratowe (rys. b), sześcioboczne (rys. c), tulejowe (rys. d) kwadratowe dzielone (rys. e) oraz gwintownice ramkowe (rys. f) i łopatkowe (rys. g).
Najbardziej rozpowszechnione są narzynki okrągłe, które są stosowane zarówno przy obróbce ręcznej, jak i maszynowej. Różnica między narzynkami okrągłymi do obróbki ręcznej i maszynowej polega na tym, że te ostatnie są wykonane dokładniej.
Narzynki kwadratowe i sześcioboczne są stosowane przede wszystkim przy pracach remontowo-montażowych z uwagi na możliwość nacinania nimi gwintu na śrubie z użyciem zwykłego klucza płaskiego do nakrętek. Również narzynki kwadratowe dzielone są stosowane głównie przy pracach remontowo-montażowych. Nacinając gwint narzynką dzieloną kilkoma przejściami można przy ostatnim przejściu nie zbliżać całkowicie obu połówek narzynki w oprawce – pokrętle (rys. 15-10h), a tym samym otrzymać na śrubie gwint o nieco większej średnicy (co przy wyrobionym gwincie w otworze zapewni prawidłową współpracę obu elementów). Podobną rolę odgrywają gwintownice ramkowe.
Narzynki tulejowe są stosowane tylko do pracy na automatach. Ich Konstrukcja wynika z potrzeby zapewnienia swobodnego spływu wiórów bez gromadzenia się ich w przestrzeni między ostrzami, jak to ma miejsce przy innego typu narzynkach. Narzynki są wykonywane ze stali narzędziowych stopowych NWC oraz NC6 lub ze stali szybkotnących.
zero komentarzy