W gwintownikach kompletowych średnice zewnętrzne oraz podziałowe części prowadzącej są przyjmowane według dwóch systemów. Pierwszy system (rys. 15-6a) polega na tym, że średnice podziałowe gwintownika wstępnego 1 i zdzieraka 2 są sobie równe. W związku z tym zdzierak pogłębia tylko bruzdę wstępnie naciętą przez gwintownik wstępny. Przy drugim systemie (rys. 15-6b) wszystkie gwintowniki kompletu mają różne średnice podziałowe, gwintownik zdzierak nie tylko więc pogłębia bruzdę, lecz dodatkowo skrawa materia! na bocznych powierzchniach gwintu. Pierwszy system jest stosowany przy gwintownikach walcowanych, a drugi – toczonych.
Dla odróżnienia poszczególnych numerów gwintowników w komplecie znakuje się je naciętymi kreskami obwodowymi w części chwytowej nych, fa) tocznych gwintownika. Gwintownik wstępny (nr 1) ma naciętą jedną kreskę. Gwintownik zdzierak (nr 2) ma nacięte dwie kreski, a gwintownik wykańczak (nr 3) – trzy kreski. '
Do maszynowego gwintowania nakrętek na obrabiarkach uniwersalnych są stosowane gwintowniki z wydłużonym chwytem prostym (rys. 15-7a) dla umożliwienia gromadzenia na chwycie większej liczby nakrętek, bez potrzeby wyjmowania gwintownika z oprawki. Do gwintowania nakrętek na specjalnych automatach są stosowane gwintowniki z wygiętym chwytem walcowym (fajkowe) – wg rys. 15-7b. Moment obrotowy jest w tym przypadku przenoszony przez nakrętki przesuwające się ruchem ciągłym po wygiętym chwycie.
zero komentarzy