Noże z ostrzami diamentowymi mają w większości diamenty mocowane mechanicznie w sposób rozłączny, z wyjątkiem małych nożyków oprawkowych do wytaczania otworów o niewielkich średnicach (ostrze diamentowe zalewa się w gnieździe odpowiednim stopem). Istnieje kilka sposobów mocowania diamentów. W rozwiązaniu pokazanym na rys. 11-12 diament 1 z dwiema równoległymi powierzchniami płaskimi jest zabezpieczony przed obrotem przez dopasowaną do niego podkładkę ustawczą 2. Grubość podkładki jest nieco mniejsza od grubości diamentu, dzięki czemu można wkrętem 3 i płytką mocującą 4 docisnąć diament do gniazda trzonka noża 5. Po zamocowaniu diamentu wkręt zaciskowy zostaje zabezpieczony plombą ołowianą 6,
Noże diamentowe dzielą się na noże do toczenia wzdłużnego oraz noże do toczenia wgłębnego. Odmiany ukształtowania ostrza noży diamentowych do toczenia wzdłużnego pokazane są na rys. 11-13. Noże z ostrzami wg rys. a są stosowane zarówno przy wytaczaniu, jak i toczeniu zewnętrznym. Noże wg rys. b stosowane są najczęściej przy toczeniu zewnętrznym. Liczba krawędzi wynosi zwykle 4 lub 5. Po stępieniu jednej krawędzi wykorzystuje się następną, po odpowiednim ustawieniu (skręceniu) oprawki noża. Podobnie eksploatuje się noże z krawędzią łukową (rys. c).
Noże diamentowe wgłębne są szeroko stosowane w przemyśle fotoop- tycznym (rys. 11-14). Powierzchnie obrobione takimi nożami uzyskują lustrzaną gładkość. W nożach diamentowych wg rys. ll-13u są przyjmowane następujące wartości kątów: natarcia y0 = 0o-H8°), przyłożenia ct0 = 60-f-12° przystawienia Kr = 30-90°, Y!T = 0-j-10°. Promień zaokrąglenia wierzchołka ostrza wynosi r ' 0,2-H0,8 mm.
zero komentarzy