Wytyczne doboru gwintowników muszą uwzględniać obciążenie gwintownika i jego wytrzymałość oraz względy techniczne, tzn. typ otworu. Dla otworów przelotowych konstrukcja gwintownika (długość części skrawającej), jak również metoda nacinania (kompletem gwintowników czy gwintownikiem pojedynczym) nie odgrywają większej roli. Natomiast przy otworach nieprzelotowych, z koniecznością doprowadzenia pełnego zarysu gwintu blisko dna otworu, jest wymagane stosowanie gwintownika z możliwie krótką częścią skrawającą.
Gwintowanie ręczne otworów o małych średnicach powinno odbywać się kompletem gwintowników, ponieważ praca tylko jednym gwintownikiem stwarza w tym przypadku duże niebezpieczeństwo jego zniszczenia. Ręczne gwintowanie otworów o dużych średnicach wymaga również stosowania kompletu gwintowników, co jest podyktowane zbyt dużymi oporami skrawania przy nacinaniu ręcznym.
Przy gwintowaniu maszynowym wymiana narzędzia we wrzecionie obrabiarki wiąże się ze stratą czasu, co jest szczególnie ważne w produkcji masowej. Z tego powodu przy gwintowaniu maszynowym stosowane jest w większości przypadków gwintowanie gwintownikiem pojedynczym, przy czym do otworów przelotowych krótkich (nakrętek) stosuje się gwintowniki z długą częścią roboczą, a do otworów przelotowych długich lub nieprzelotowych – z krótką. .
zero komentarzy