Docieranie jest jednym ze sposobów obróbki polegającym na usuwaniu drobnych cząstek materiału obrabianego za pomocą luźnego proszku ściernego. W docieraniu biorą udział dwa przedmioty: docierany i docierający, pokryty pastą powstałą ze zmieszania proszku ściernego z cieczą (najczęściej oleistą).
Przedmiotem docierającym może być albo narzędzie, zwane dociera- kiem, albo drugi dopasowywany element obrabiany, który ma wspólpra- cować po obróbce z elementem pierwszym (np. docieranie zaworów). W pierwszym przypadku głównym celem docierania jest nadanie powierzchni obrabianej wysokiej gładkości, a w drugim – oprócz wysokiej gładkości powierzchni – również uzyskanie szczelności przylegania tych powierzchni we współpracujących ze sobą częściach maszyn i urządzeń. Docieranie dwóch współpracujących ze sobą części jest nazywane docieraniem montażowym.
Rozróżnia się dwie metody docierania. Pierwsza polega na zastosowaniu docieraka o twardości mniejszej od twardości materiału docieranego. Podczas docierania ziarna materiału ściernego (korundu, karborundu, węglika boru lub pyłu diamentowego) wbijają się częściowo w powierzchnię docieraka i wystającymi krawędziami biorą udział w skrawaniu inateriału obrabianego. Materiał docieraka, utrzymujący ziarna w chwilowych położeniach, odgrywa taką rolę jak spoiwo w ściernicy. Usuwanie cząptek materiału odbywa się w tym przypadku wyłącznie mechanicznie.
Druga metoda, stosowana częściej przy docieraniu wykańczającym, polega na stosowaniu docieraków twardych i pasty z miękkim materiałem ściernym, np. tlenkiem chromu lub tlenkiem żelaza. Substancje powierzchniowo aktywne, wchodzące w skład pasty, powodują powstawanie na powierzchni obrabianej cienkiej warstewki tlenku metalu, która daje się łatwo usunąć za pomocą miękkich ziarn. Materiałem docieraka w tej drugiej metodzie chemiczno-mechanicznej jest np. stal hartowana lub szkło. Dla zwiększenia polerującego działania pasty często dodaje się grafitu.
Układ ruchów przy docieraniu powinien być tak dobrany, by następowało przecinanie się śladów obróbki od poszczególnych ziarn materiału ściernego pasty. Obecnie istnieją tendencje do stosowania dodatkowego ruchu oscylacyjnego przy docieraniu – na wzór dogładzania.
zero komentarzy