Piątą odmianą jest przekładnia z odboczką (rys. 19-2J). Na wałku 1 (wrzecionie) znajduje się luźno osadzona tuleja 1 z kołem pasowym 2 i kołem zębatym Z\. Koło to stale jest zazębione z kołem z2’zaklinowanym na wałku II odboczki. Na wałku II jest również zaklinowane koło z3, które może być zazębione z kołem zk przesuwnie osadzonym na wałku I. Koło Zi jest połączone z połówką sprzęgła kłowego.
Przekładnia ta daje tylko dwie prędkości obrotowe: jedna jest równa prędkości obrotowej koła pasowego (rt.! = n0) uzyskuje się ją, gdy koło jest przesunięte w lewe położenie, w którym sprzęgło łączy się z tuleją 1.
Przekładnie z odboczką są stosowane w przypadkach potrzeby znacznego obniżenia prędkości obrotowej wałka napędzanego (wrzeciona). Przekładnie te często były stosowane do napędu wrzeciona w obrabiarkach starszej budowy.
Szeroko stosowanymi obecnie przekładniami, szczególnie w skrzynkach prędkości, są przekładnie sprzęgłowe (rys. 19-20). W przekładniach tych współpracujące ze sobą koła zębate są w stałym ze sobą zaŹębieniu, przy czym jedne z nich są zaklinowane na wałku, a drugie osadzone luźno. Przenoszenie ruchu z walka na wałek odbywa się przez sprzęgnięcie koła luźnego ze sprzęgłem przesuwnie zamocowanym na wałku. Zaletą tych przekładni jest możliwość stosowania kół zębatych z zębami śrubowymi oraz – w przypadku zastąpienia sprzęgieł kłowych sprzęgłami wielopłyt- kowymi – możliwość przełączania przekładni podczas pracy obrabiarki.