Podstawowymi elementami hydraulicznego napędu obrabiarki (rys. 18-6) są: 1 – elektryczny silnik asynchroniczny, 2 – pompa olejowa, 3 – filtr oleju, 4 – urządzenie rozdzielcze (sterujące), 5 – cylinder napędzający organ roboczy obrabiarki, 6 – zbiornik oleju, 7 – zawór bezpieczeństwa, 8 – dławik. Podczas pracy obrabiarki pompa zasysa olej ze zbiornika i tłoczy go przez filtr i urządzenie rozdzielcze na odpowiednią stronę cy tłok – przesuwa go, pokonując siłę oporu R. Dla umożliwienia ruchu tłoka w obu kierunkach urządzenie rozdzielcze łączy na przemian przewód tłoczny pompy z jednym lub drugim przewodem cylindra. Gdy jednym przewodem olej jest doprowadzany do cylindra, to drugim odpływa do zbiornika. W celu zabezpieczenia układu przed nadmiernym wzrostem ciśnienia oleju (co może mieć miejsce w przypadku zbyt dużej siły oporu R lub oparcia się tłoka o dno cylindra), w odgałęzieniu przewodu tłocznego pompy znajduje się zawór bezpieczeństwa. Zawór ten otwiera się samoczynnie, gdy ciśnienie oleju wzrośnie ponad ustaloną do- puszczalną wartość. Jeżeli część oleju zawsze odpływa do zbiornika przez zawór, to nosi cm wtedy nazwę zaworu przelewowego.
Regulacja prędkości przesuwu organu roboczego obrabiarki może odbywać się albo przez regulację wydajności pompy, albo przez mniejsze lub większe dławienie oleju w dławiku 8. Zaletami napędu hydraulicznego są: możliwość bezstopniowej regulacji prędkości, spokojny ruch organu roboczego obrabiarki, łagodna zmiana kierunku ruchu, możliwość uzyskania dużych sił przy niewielkich wymiarach urządzenia napędowego, swoboda w dogodnym rozmieszczeniu elementów układu łączonych przewodami oraz łatwość automatyzacji pracy i sterowania obrabiarki. Do wad tego napędu zalicza się przede wszystkim trudności uzyskania ruchów o bardzo małych prędkościach oraz ograniczone długości przesuwów prostoliniowych.
zero komentarzy