Na drodze od źródła napędu do organów roboczych obrabiarki znajduje się wiele współpracujących ze sobą mechanizmów, które spełniają dwa główne zadania: przenoszenie napędu i przekształcanie (zmiana) ruchu. Źródło napędu (silnik) wykonuje najczęściej ruch obrotowy. Jeżeli organ roboczy (np, wrzeciono tokarki) również wykonuje ruch obrotowy, nie ma przekształcenia przenoszonego ruchu, lecz tylko zmiana prędkości obrotowej oraz zmiana miejsca, w którym ten ruch jest wykonywany. O ile natomiast organ roboczy wykonuje inny ruch niż źródło napędu, to oprócz zmiany miejsca odbywa się w mechanizmach zespołów roboczych prze kształcanie ruchu. Różnych odmian przekształcania ruchu jest wiele, np. z obrotowego ciągłego na obrotowy okresowy, prostoliniowy ciągły lub okresowy itp.
Powyższe uwagi, dotyczące przenoszenia i przekształcania ruchu, odnoszą się do wszystkich trzech rodzajów ruchów, tzn. głównych (roboczych), posuwowych i pomocniczych.
Sposób przeniesienia i przekształcania ruchów w zespołach roboczych obrabiarki przedstawia się na schematach, na których poszczególne mechanizmy są rysowane w uproszczeniu, wg obowiązujących zasad. Schematy takie są nazywane schematami kinematycznymi obrabiarki.
zero komentarzy