Konstrukcję narzynki okrągłej przedstawia rys, 15-11. Narzynki o małych średnicach zewnętrznych, tj, D – 16 mm i D = 20 mm, mają trzy otwory wiórowe, a narzynki o średnicach D = 25-Ś-90 mm – cztery otwory wiórowe. Otwory wiórowe w przecięciu z nagwintowanym otworem centralnym tworzą ostrza skrawające. W części roboczej wyróżnia się części skrawające li, znajdujące się z obu stron narzynki, oraz część środkową, prowadzącą, o długości I2.
W części skrawającej narzynki, podobnie jak w gwintowniku, ostrza są ścięte pod kątem xr. Kąt xr w narzynkach wynosi 20-45°. Narzynki handlowe mają kąt xr = G0°. Powierzchnia natarcia części skrawającej narzynek jest w większości przypadków przedłużeniem powierzchni natarcia części prowadzącej z kątem natarcia yp (w narzynkach handlowych yp = = 15°). Kąt przyłożenia w narzynkach okrągłych istnieje tylko w części skrawającej i jest otrzymywany przez osiowe zatoczenie powierzchni przy- łożenia podczas jej szlifowania (ostrzenia). Kąt ten jest równy ap = 6-i -9°.
Narzynki do pracy ręcznej są mocowane w oprawce – pokrętle (rys. 15-12a), Wkręty A i B są wkrętami mocującymi, zabezpieczającymi na- rzynkę przed jej obróceniem się w oprawce. Stożkowe czopy tych wkrętów wchodzą do gniazd wykonanych na obwodzie narzynki i przechodzących przez jej oś. Wkręty C, D i E są wkrętami służącymi do regulacji ustawienia narzynki na skorygowany wymiar średnicy gwintu po jej ostrzeniu i przecięciu.
zero komentarzy