Przykłady przedmiotów obrabianych przeciągaczami zewnętrznymi przedstawiono na rys. 13-11. Powierzchnie przeciągane zaznaczono grubymi liniami. Przeciąganie powierzchni zewnętrznych wykonuje się najczęściej na przeciągarkach pionowych (rys. 13-12). Powierzchnie obrabiane mogą być surowymi powierzchniami odlewów lub odkuwek, mogą też być powierzchniami wstępnie obrobionymi na drodze frezowania lub strugania. Wielkość naddatku pozostawionego- ną obróbkę powierzchni surowych wynosi najczęściej 3-P6 mm, a na obróbkę powierzchni wstępnie obrobionych 1 mm. ,
Przy przeciąganiu po wierzchni płaskich (płaszczyzn) naddatek materiału może być usuwany kolejno, coraz głębiej położonymi warstwami na całej powierzchni obrobionej (rys, 13-13o) lub warstwami rozmieszczonymi obok siebie (rys. 13-135). Pierwszy sposób nosi nazwę podziału gru- – bości naddatku, a drugi – podziału szerokości naddatku. Obróbka płaszczyzn z podziałem grubości naddatku może być stosowana tylko w odniesieniu do przeciągania powierzchni wstępnie obrobionych. Gdyby ten spo- sób zastosować do obróbki odlewów lub odkuwek, to pierwsze ostrza przeciągacza, skrawające materiał utwardzonego naskórka, znacznie szybciej Joy się zużyły niż ostrza pozostałe, skrawające materiał rdzenia. Przy przeciąganiu odlewów i odkuwek jest więc stosowany podział szerokości naddatku. Odnośnie obu tych sposobów można .przytoczyć tu te same uwagi co przy usuwaniu naddatku w przeciąganych otworach kształtowych, '
Przeciągacze ?zewnętrzne o długościach do 400-P500 mm są wykonywane jako jednolite, a o długościach większych – jako składane. Prze- ciągacze te są mocowane na płycie suportowej przeciągarki (rys. 13-14).
Ostrzenie przeciągaczy polega na szlifowaniu ostrzy na powierzchni natarcia (rys. 13-15a i b). Powierzchnie przyłożenia ostrzy przeciągacza szlifuje się tylko przy jego wyrobie oraz w przypadkach, gdy zachodzi potrzeba nadania ostrzom zmienionych wymiarów roboczych (np. w wyniku wykruszenia krawędzi skrawających jednego lub kilku ostrzy). W tym celu na rysunku wykonawczym przeciągacza zostawia się w tabliczce wymiarów ostrzy wolne rubryki na pierwsze i drugie ostrzenie. W rubrykach tych wpisuje się skorygowane wymiary poszczególnych ostrzy przeciągacza.
Przykład ostrzenia przeciągacza do otworu pokazany jest.na rys. 13-15c. Przeciągacz I jest zamocowany w kłach wrzeciennika 2 i konika 3 oraz podparty na podtrzymkach 4 i 5. Przeciągacz wykonuje ruch obrotowy, a po przelifowaniu jednego ostrza jest przesuwany razem ze stołem szlifierki o jedną działkę. Ściernica jest napędzana przez silnik 6 i może być ustawiona pod dowolnym kątem.
zero komentarzy