Drgania występujące przy skrawaniu można podzielić na dwie grupy, tzn. drgania udzielone z zewnątrz danej obrabiarce oraz drgania powstające wewnątrz układu: obrabiarka – uchwyt – narzędzie – przedmiot.
Drgania udzielane z zewnątrz charakteryzują się tym, że pochodzą od obcego źródła drgań, którym może być inna drgająca obrabiarka, młot, prasa itp. Drgania te przekazywane są przez podłoże do fundamentu, a następnie z fundamentu do obrabiarki. Dla odizolowania obrabiarki od drgań udzielonych z zewnątrz wykonuje się tzw. izolowane fundamenty oraz ustawia się obrabiarki nie bezpośrednio na fundamentach, lecz na sprężysto-elastycznych podkładkach (wibroizolatorach).
Drgania własne układu o-u-n-p (obrabiarka – uchwyt – narzędzie – przedmiot) mogą być podzielone na drgania niezależne od procesu skrawania i drgania zależne od procesu skrawania. Przyczyny powstawania drgań niezależnych od procesu skrawania mogą być różne, jak np. zmienne co do kierunku działania siły odśrodkowe, pochodzące od niewyrównoważonych mas wirujących (kół zębatych, kół pasowych itp.) oraz pochodzące od mas wykonujących ruchy postępowo- -zwrotne, zmienne momenty skrętne w mechanizmach napędowych i posuwowych — spowodowane błędami podziałki kół zębatych itp.
Drgania zależne od procesu skrawania dzielą się na drgania wywołane zmiennością sił skrawania oraz tzw. drgania samowzbudne. Zmienność sił skrawania może być spowodowana niejednakowym naddatkiem materiału usuwanego przy danym przejściu narzędzia, niejednorodnością materiału skrawanego oraz periodycznie zmienną pracą ostrzy narzędzi wieloostrzowych przy skrawaniu przerywanym (np. przy frezowaniu). Ponadto przyczyna zmienności sił skrawania jest zjawisko powstawania i zanikania narostu na ostrzu narzędzia oraz spływ wióra z mniej lub silniej wyodrębnionymi jego elementami.
zero komentarzy